Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	IJPPAN_p0009400079
Tytuł:	Lekcje twórczości w kształceniu zintegrowanym
Wydawca:	Fundacja Źródło przy współudziale Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców oraz Duszpasterstwa Nauczycieli "Ostoja"
Źródło:	Wychowawca nr 179
Kanał:	#kanal_prasa_miesiecznik
Typ:	#typ_publ
Autorzy:	Alicja Bednarczyk,
Data publikacji:	2007-11
Lekcje twórczości w kształceniu zintegrowanym Każda twórczość jest wyrażona ujętym w zachowania rezultatem wielkości obrazów, fantazji, wyobraźni i myśli. Jest to proces płynący z tęsknoty za bardziej kompletnym i wyrazistym doświadczeniem i ekspresją. Joseph Zinker Szkoła i klasa to miejsce systematycznego i zorganizowanego kształcenia. Nauczyciel jako inicjator procesów twórczych jest zobowiązany do organizowania takich sytuacji dydaktycznych, które zainspirują dzieci do podejmowania działań twórczych, ułatwiających poznanie otaczającej rzeczywistości oraz praw rządzących światem. Różne formy swobodnej ekspresji sprzyjają twórczości, pobudzają zainteresowania i zaangażowanie dzieci. Praca szkolna staje się atrakcyjniejsza, ciekawsza i bardziej pomysłowa. Dziecko staje się twórcą, nie jest już tylko biernym odbiorcom. Każdy człowiek ma w sobie duże siły twórcze, jednak nie zawsze potrafimy z nich korzystać. Przyznajmy więc dzieciom i sobie prawo do bycia twórczymi. Rozwijaniu zdolności twórczych dzieci pomagają lekcje twórczości. Możemy je wplatać między zaplanowane zajęcia, warto jednak zaplanować całe lekcje poświęcone temu zagadnieniu. W próbach pobudzania dzieci do samodzielnej twórczości ważne jest, aby proponowane im zadania były przez nie akceptowane, zainteresowały je, były im bliskie, pobudzały wyobraźnię i uczyły myślenia. Pomysłodawcami tematów mogą być również sami uczniowie. W takich sytuacjach aktualna staje się maksyma Celestyna Freineta: „Pozwólcie zakwitnąć młodym kwiatom, nawet jeśli czasem zmoczy je deszcz. Całą resztę otrzymacie w nadmiarze”. Każde działanie powinno być podejmowane w atmosferze swobody i bezpieczeństwa, a nie traktowane jako jeszcze jedna „praca domowa”. Nie wszystkie dzieci muszą być jednakowo zaangażowane w realizację zadań. Małe dzieci lubią czuć się twórcami, musimy tylko pomóc im wejść na taką drogę twórczej działalności, na której osiągną najlepsze efekty. Dziecko pozostawione samo sobie nie będzie umiało wybrać prawidłowej drogi rozwoju, dlatego nauczyciel musi służyć swoim uczniom pomocą w twórczej pracy. Dla rozwoju swobodnej ekspresji ważne jest stworzenie odpowiednich warunków, w których się ona ujawni. Spontaniczne wypowiedzi będą odbiciem osobistych przeżyć i doznań, obrazem świata i ludzi, z którymi dziecko się styka. Konieczne jest stałe wzbogacanie doświadczeń dzieci, dostarczanie wrażeń wyzwalających określone przeżycia. Postawa twórcza wpływa pozytywnie na wyniki w nauce. Dziecko aktywne i oryginalne w swoim działaniu dysponuje większym zasobem wiedzy i umiejętności. Forma ekspresji słownej umożliwia dzieciom wypowiadanie myśli, wrażeń i przeżyć, rozwija wrażliwość, wyzwala postawę twórczą. Najbardziej twórczą formą wypowiedzi pisemnej są swobodne teksty, które w klasach I-III przyjmują postać bajek, opowiadań fantastycznych, wierszy, rymowanek czy opisów. Swobodny tekst rozwija wrażliwość na piękno słowa, wzbogaca słownik ucznia, wyrabia poczucie odpowiedzialności, a także wyzwala i utrwala zalążki postawy twórczej. Warunkiem koniecznym do tworzenia tekstów pisanych są sytuacje, w których uczeń może mieć coś do powiedzenia, ma chęć zapisać swoje myśli, wrażenia i przeżycia. Stosowanie techniki swobodnych tekstów przyczynia się do rozwoju myślenia twórczego oraz wpływa na podniesienie ogólnej sprawności językowej. Rozwija także wyobraźnię dzieci, wdraża do twórczej aktywności, pomaga w śmiałym i swobodnym wyrażaniu swoich myśli i pragnień, przyczyniając się do kształtowania osobowości. Pewną odmianą metody swobodnych tekstów jest twórczość poetycka. Zabawa w „wierszowanie” jest lubianą przez uczniów formą pracy. Podstawą dla tej działalności jest prawdziwa poezja. Jej znajomość powoduje, że dziecko, nie uświadamiając sobie tego, zaczyna posługiwać się metaforą czy porównaniem, szuka słów, które lepiej odzwierciedlają stan własnych uczuć czy emocji. Okazją do prezentowania zrodzonych na lekcjach utworów są uroczystości klasowe i szkolne: Dzień Matki, Dzień Babci, Wigilia, urodziny miesiąca, konkursy recytatorskie itp. Najciekawsze prace można zamieścić w gazetce klasowej lub szkolnej. W ten sposób twórczość dzieci jest prezentowana większemu gronu odbiorców. Pozytywne doświadczenia, zdobywane przez dzieci w atmosferze życzliwości, na długo pozostaną w ich pamięci, umocnią wiedzę we własne siły, rozwiną twórczą aktywność nauczą wzajemnego zrozumienia i zaufania i będą procentowały przez kolejne lata nauki. Pamiętajmy, że „tworzyć to znaczy wyrażać to, co ma się w sobie. Wszelki autentyczny wysiłek jest twórczy” (Henri Matisse). NOTKA: Alicja Bednarczyk – nauczycielka kształcenia zintegrowanego w Szkole Podstawowej w Krzeszowicach RAMKA „Wiosna” Słonko już świeci, ptaszki już są. Już idzie wiosna, już widać ją. Pąki na drzewach, wesoły gwar. Dzięki tej wiośnie piękny jest świat. Kamil RAMKA 2 „Idzie wiosna” Idzie wiosna polem, lasem, łąką, wszędzie śpiewają skowronki. Idzie wiosna, w ręku trzyma bazie, żółciutkie , świeżutkie, dopiero co zerwane. Agnieszka