w siedliskowych, jak na przy- kład zonacja roślinności przy brzegach jezior, roślinności solniskowej i wydmowej itd. Pojęcie zonacji odnosi się do zmienności w skali lokalno-siedliskowej. W skali wielkoprzes- trzennej stosuje się pojęcie strefowości klimatycznej, a w górach - piętrowości. Zonacja roślinności niekiedy jest wyrazem przebiegu sukcesji i często - nie zawsze właściwie - jest wykorzystywana do interpretacji procesów dynamicznych i do tworzenia modeli sukcesji (MATUSZKIEWICZ W. 1981).
Pasowy układ zbiorowisk leśnych, odpowiadający charakterystycznej rzeźbie te- renu, opisano dla roślinności doliny Pilicy. Tworzą ją rozległe i długie doliny biegnące równolegle do krawędzi stoku oraz rozciągające się między nimi pasy wzniesień. W dolinach, na glebach typu bagiennego, wykształciły się bogate florystycznie zbioro- wiska olsowe, wzniesienia zaś porasta bór sosnowy i bór mieszany z niewielkimi enklawami grądu. Różnorodność zbiorowisk wzbogaca obecność zbiorowisk
szuwarowych
, w miejscach w których utrzymuje się wysoki poziom wody (Mowszowicz i in. 1969).
Mozaikowość jest formą nieregularnego rozmieszczenia populacji gatunków lub zbiorowisk w heterogennych środowiskach. Przestrzenne kompleksy roślinności przedstawiają mozaikę kilku typów zbiorowisk. Często poszczególone typy zbiorowisk są reprezentowane kilkakrotnie w różnych miejscach danego obszaru.
|