Jedyną nadzieją i pocieszeniem dla wierzących jest to, iż piekło nie jest wieczne i ta straszliwa rzeczywistość będzie mieć kiedyś kres, a wszyscy ludzie - tak dobrzy, jak i oczyszczeni i przemienieni duchowo źli, osiągną stan wiecznej szczęśliwości w raju.
Piekło zoroastryjskie jest straszliwe, dantejskie, można by rzec. Bardzo szczegółowego opisu tego miejsca w zaświatach dostarcza nam starożytny tekst Arda Wiraz namag czyli Księga o pobożnym Wirazie133. Chociaż sam tekst pochodzi z IX
wieku n.e
., to jednak ten rękopis jest najprawdopodobniej kopią dużo dawniejszego zapisu, opowiadającego o najcnotliwszym człowieku, Wirazie, który udał się w zaświaty, aby religijne przekazy porównać z rzeczywistością. Tekst opowieści swą formą bardzo przypomina chrześcijańskie teksty wizyjne, jakie powstawały w okresie od II do XIII wieku.
Księga Arda Wiraz namag powstała w szczególnych okolicznościach. Oto po podboju Iranu jakiego za poduszczeniem Arymana dokonał bezbożny Aleksander Wielki, całkowitemu zniszczeniu uległ kompletny tekst świętej księgi Awesty, spisanej złotym atramentem na wołowych skórach. Ponoć Awesta została spalona na osobisty rozkaz Aleksandra.
|