Szczególnie ważną rolę w przemianie śniegu w lód lodowcowy odgrywa obecność wody w pokrywie śnieżnej. Jest to albo woda nabłonkowa, bardzo ściśle związana z ziarenkami śniegu, albo woda kapilarna, znajdująca się w drobnych kanalikach między ziarnami, albo też przeciekająca w głąb pokrywy woda swobodna. Temperatura wody jest bardzo zbliżona do 00C; przy nieznacznie niższych temperaturach ma ona charakter wody przechłodzonej.
Na drodze od świeżo spadłego śniegu do lodu lodowcowego pokrywa śnieżna musi przejść kilka istotnych przeobrażeń. Ze śniegu świeżego powstaje śnieg ziarnisty, który stopniowo zmienia się w firn, a ten z kolei przechodzi w lód firnowy. Na koniec z lodu firnowego powstaje właściwy, twardy,
błękitnawy
, prawie pozbawiony powietrza lód lodowcowy, w którym poszczególne kryształy osiągają średnicę do 10 cm.
Chcąc zagłębić się w tajniki metamorfozy pokrywy śnieżnej w lód lodowcowy musimy uzbroić się w cierpliwość. Są to bowiem procesy bardzo powolne, trudne do zrozumienia, a nawet nie w pełni wyjaśnione.
|