Źródło: Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego 6 IX
1939-23 VII 1942,
Warszawa 1983.
Granice getta wyznaczone biegiem ulic: Żoliborskiej,
Bonifraterskiej, Konwiktorskiej, Zakroczymskiej, Freta,
Świętojerskiej, Nowolipki, Przejazd, Długiej,
Bielańskiej, Tłomackie, Placu Bankowego, Przechodniej, Ptasiej,
Chłodnej, placu
Żelaznej Bramy, Granicznej, Królewskiej, Zielnej, Złotej,
Twardej, Srebrnej,
Miedzianej, placu Kazimierza Wielkiego, Siennej, Towarowej,
Leszna, Karolkowej, Cmentarza Żydowskiego, Okopowej, Dzikiej i
Stawek. W ciągu
niespełna
kilku dni zarys granic uległ modyfikacjom w rejonie Sosnowej,
Siennej, Złotej,
Towarowej i innych.
Wkrótce okupant podjął następne działania. 16 listopada 1940
roku teren getta
został odcięty od reszty miasta, a opuszczanie go bez
specjalnych przepustek
zostało zakazane. W getcie powołano do życia tzw. Żydowską
Służbę Porządkową,
spełniającą funkcję miejscowej policji. Z chwilą ogłoszenia
rozporządzenia o utworzeniu dzielnicy żydowskiej w Warszawie
obszar getta został otoczony murem
długości 16 km i wysokości 3 metrów. N
|