Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	IJPPAN_PolPr_DZa01202
Tytuł:	Trzy razy degustacja
Wydawca:	"Polskapresse". Oddział "Prasa Śląska"
Źródło:	Dziennik Zachodni
Kanał:	#kanal_prasa_dziennik
Typ:	#typ_publ
Autorzy:	(karo),
Data publikacji:	2005-02-10
Wizualna (inaczej: oczy, wygląd, wzrok) Wino degustuje się najpierw wzrokiem. Po nalaniu do kieliszka (mniej więcej 1/3 objętości) obserwujemy czy powierzchnia jest lśniąca, wino klarowne. Najlepiej używając tradycyjnie świecy. Dalej obserwujemy czy w winie nie ma ciał obcych (korka, innych zanieczyszczeń), powierzchnia nie jest oleista, nie opalizuje tęczowym kolorem, co może być objawem choroby wina lub jego utlenienia. Zakręcamy nim lekko, na ściance kieliszka zaczną pojawiać się charakterystyczne nóżki, łezki, krótsze lub dłuższe, jakby wino było oleiste. Wskazują one na większą zawartość w winie alkoholu i cukrów. Szybsze lub wolniejsze ulatnianie się dwutlenku węgla świadczy o klasie szampana. Im mniejsze bąbelki, dłużej i wolniej wydobywają się z kieliszka, tym szlachetniejszy trunek! Przejrzystość wina jest oznaką jego zdrowia. Jeśli wino jest zmącone, może to oznaczać, że jest zepsute, a gdy było to wino stare, przez nieuwagę mogliśmy zmącić je osadem z dna. Przy dobrym oświetleniu, na białym tle badamy kolor i odcienie wina. Wina białe mogą być bezbarwne, bladożółte, jasnożółte, złociste, słomkowe, bursztynowe, pomarańczowe a nawet rudawobrązowe . Wina czerwone posiadają najbardziej złożoną paletę barw, od koloru granatu, fioletu aż po brąz i mahoń. K