Dane tekstu dla wyniku: | 1 |
Identyfikator tekstu: | PWN_1202900000710 |
Tytuł: | ARTYŚCI NAD BUKOWĄ |
Wydawca: | |
Źródło: | Wieś nr 387 |
Kanał: | #kanal_prasa_inne |
Typ: | #typ_publ |
Autorzy: | Krystyna Pałys, |
Data publikacji: | 1953 |
Krystyna Pałys
Z nazwą Łążek Ordynacki spotkałam się po raz pierwszy w roku 1948, na wystawie regionalnej sztuki ludowej w Lublinie. Pierwszą nagrodę za ceramikę artystyczną otrzymał wtedy siedemnastoletni chłopiec z tej wioski Czesław Sikora. Zresztą nie on jeden był na liście nagrodzonych, znajdowały się tam i nazwiska jego sąsiadów. Po raz drugi przypomniał mi się Łążek, gdy w prasie radzieckiej oglądałem zdjęcie dzbanka i miseczki, które reprezentowały naszą ceramikę na Wystawie Polskiej Sztuki Ludowej w Moskwie. W lecie tego roku artyści ludowi z Łążka Ordynackiego dali znać o sobie po raz trzeci. Na konkursie rzeźbiarzy i ceramików ze spółdzielni podległych lubelskiej ekspozyturze CPLiA, Agnieszka Żelazko zdobyła nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki, a Mateusz i Ludwik Startkowie zajęli pierwsze miejsca. Ceramiki z Łążka w dalszym ciągu nie było w sklepach - jak to się mówi nawet na lekarstwo. W ten sposób doszło do niezłomnego postanowienia z mojej strony: Dotrzeć na miejsce! Po długich poszukiwaniach udało mi się wygrzebać startą, zatartą mapę województwa i odnaleźć na granicy Lubelskiego i Rzeszowskiego maleńkie kółeczko, zagubione w lasach, gdzieś na uboczu od szosy łączącej Janów z Niskiem. - Gorczyca i Sikora palą dzisiaj - zauważył przewodnik wprowadzając nas pomiędzy opłotki. Budynki były stare, wielkie o porosłych mchem dachach i bardzo malutkich okienkach. |