Naprzeciw, w obszernym drewnianym budynku (dziś zajmowanym przez magazyn) znajdowała się dworska wozownia. Wśród starych, wysokich drzew dochodzimy do kilkupiętrowego domu na podmurówce, gdzie dziś mieści się sanatorium Specjalistycznego Zespołu Rehabilitacyjno-Ortopedycznego dla Dzieci i Młodzieży.
To dawny budynek dyrekcji kuźnickiej huty. Tutaj też znajdowała się szkoła
przyzakładowa
, apteka i siedziba Puszki Brackiej, która prowadziła działalność socjalną na rzecz pracowników. Po wykupieniu dóbr zakopiańskich przez hr. Władysława Zamoyskiego ulokowana tu została prowadzona przez jego matkę Szkoła Pracy Domowej Kobiet. „Cepculki’’ (jak nazywano uczennice szkoły z powodu noszonych przez nie białych czepków) uczyły się prac gospodarskich i organizacji pracy domowej. W czasie okupacji niemieckiej wysiedlono szkołę z Kuźnic do willi „Oksza’’, a zajmowany przez nią budynek znacznie powiększono i przebudowano, urządzając tu pensjonat dla niemieckich władz gubernialnych z Krakowa. Szkołę ostatecznie zlikwidowano w 1948r. Obecnie mieści się tu m.in. Liceum Ogólnokształcące, w którym uczą się nie tylko pacjenci sanatorium, ale także niekiedy młodzież sportowa.
Naprzeciw, w niewielkim kwadratowym budynku, gdzie dziś mieści się warsztat, znajdowała się najstarsza kuźnicka karczma, założona jeszcze w 1796 roku, a zlikwidowana dopiero przez Zamoyskiego w 100 lat później.
|