- Może się wreszcie do ciebie dopcham - rzekł, biorąc ją za rękę.
Tańczyli tango. Andrzej prowadził ją tak lekko. Tuż obok czuła jego muskularne, smukłe ciało. Był sporo wyższy, twarz więc miała ukrytą w jego koszuli, która pachniała nim. Poczuła się nagle
dziko
szczęśliwa, że on jest obok. Że trzyma jej dłoń w swojej ręce, że ją do siebie przytula. Kiedy płyta się skończyła, uczuła smutek. Ale on nie wypuszczał jej ręki.
- Jak chcesz, to możemy ze sobą chodzić - rzekł.
|