filtrująca może przenikać do głębszych warstw gruntu i być magazynowana jako woda gruntowa, która następnie wypływa na powierzchnię w postaci źródeł lub zasila rzeki jako odpływ podziemny; częściowo także odparowuje do atmosfery. Tak więc cykl hydrologiczny podlega różnym skomplikowanym procesom. Istnieje wiele diagramów charakteryzujących cykl hydrologiczny w ujęciu opisowym, jakościowym i ilościowym. Na rysunku I.1 pokazano przykład jakościowego ujęcia lądowej fazy krążenia wody w przyrodzie.
Według Wolmana (Chow, 1964) 97 całkowitej ilości wody na świecie jest zmagazynowana w oceanach. Gdyby kula ziemska była gładką powierzchnią, ta ilość pokryłaby powierzchnię globu warstwą ok. 240 m wysokości (całkowita ilość wody w oceanach wynosi ok. 1010 km3). Całkowita ilość słodkiej wody
szacowana
jest na ok. 4001018 m3. W przybliżeniu jej rozdział kształtuje się następująco: 75 w lodzie polarnym i lodowcach, 14 w wodach gruntowych na głębokości od 75 do 3750 m, 11 w wodach gruntowych na głębokościach mniejszych od 75 m, 0,3 w jeziorach, 0,06 stanowi wilgoć glebową, 0,035 w atmosferze i 0,03 w rzekach. Na rysunku I.2 pokazano ilościowy rozdział wody oraz jej obieg w skali globalnej w odniesieniu do 100 jednostek równych co do wielkości wysokości średniego opadu rocznego w skali globalnej (100 jedn.85,7 cm). Odnośne liczby procentowe podano wewnątrz trójkątów w górnej części rysunku (Chorley, 1969).
Rys. I.2. Globalny cykl hydrologiczny w ujęciu ilościowym (wg Chorleya, 1969)
|