WITKACY. POPIJAWY. AMBASADA SOWIECKA. WIZYTY MAJAKOWSKIEGO W WARSZAWIE
Wat: Ja bym najchętniej po każdym nagraniu robił mnóstwo postscriptów, a do postscriptów jeszcze postscripta. Ale ciebie bardzo interesuje kwestia Witkiewicza? Zadałeś mi pytanie o socjalno-polityczne zaangażowanie, o obraz Polski, jaki daje Witkacy. Zaprzeczałem, mówiłem o pośredniości, ale właściwie niezupełnie miałem rację. Jak do każdej rzeczy trzeba i tu wprowadzać distingua. Więc Witkacy przeżył rewolucję w Rosji. I to jako oficer jednego z najbardziej błyszczących, eleganckich i arystokratycznych pułków. Oglądaliśmy jego fotografię w mundurze, wyglądał rzeczywiście jak młody bóg, wyjątkowo piękny. To była zresztą szczególnie udana fotografia, bo robiona w lustrach; w systemie luster, tak że ośmiu tych Witkacych siedziało naokoło stołu. Nie mając środków, nie będąc bogatym,jak on mógł przeżyć w takich pułkach? To były pułki wymagające dużych środków, bardzo ekspensywne. Ale przypuszczam, że musiał być niesłychanie fascynujący. Poza tym ten bankier, o którym była mowa, był kiedyś bankierem w Petersburgu czy Moskwie. Mówiliśmy o tym, że Witkacy miał taką księżniczkę kuzynkę czy bratanicę, czy siostrzenicę. Jakaś Dowgiełło czy coś w tym rodzaju. Miłosz: Kiedy Witkiewicz przyjechał z Australii do Petersburga w czasie wojny, to zdaje się tam jakichś krewnych znalazł, bardzo ustosunkowanych. Wat: No więc, zdaje się, że to była ta Dowgiełło. Oni ciągle mówili o tych czasach rosyjskich. Miłosz: W dodatku, on pewnie nie mówił po rosyjsku? . Wychowywał się w Zakopanem. Wat: Miał fantastyczne zdolności naśladownictwa ludzi i wymowy. Fantastyczną pamięć
akustyczną
, więc mógł się bardzo prędko nauczyć. A propos - czy ty wiesz, dlaczego wyjechał do Australii? Jego narzeczona popełniła samobójstwo i były wszelkie poszlaki, że on eksperymentował, że on ją do tego popchnął.
124>
|