| Dane tekstu dla wyniku: | 1 |
| Identyfikator tekstu: | PELCRA_1204EL0000009 |
| Tytuł: | Charakterystyka 22 genotypów pszenicy orkisz (Triticum aestivum ssp. spelta) pod względem wybranych cech |
| Wydawca: | Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin |
| Źródło: | Biuletyn IHAR |
| Kanał: | #kanal_prasa_inne |
| Typ: | #typ_nd |
| Autorzy: | HANNA SULEWSKA, |
| Data publikacji: | 2004-01-01 |
|
ąpiły u odmiany Ostro. Średnia wartość masy 1000 ziarniaków dla odmian z doświadczenia własnego była podobna jak doświadczeniach Palysa i Łabudy (1997), natomiast mniejsza niż uzyskana dla większości badanych odmian w doświadczeniach czeskich (Moudrý 1998, 1999).Rośliny w doświadczeniu własnym były dorodniejsze niż w badaniach Palysa i Łabudy (1997), a pojedyncze źdźbło wraz z kłosem ważyło średnio 4,3g, podczas gdy w cytowanej pracy 2,6g, co wynika zapewne z zastosowania niższej obsady roślin.
W posiadanym materiale badawczym wystąpiły genotypy orkiszu ozimego odporne na mączniaka prawdziwego (2, 11, 12) oraz na rdzę brunatną (3, 18). Ciekawymi formami były zachowujące podwyższoną odporność zarówno na mączniaka, jak i na rdzę (4, 8, 21). Dla tych genotypów procent porażenia chorobami, który obserwowano na liściu flagowym i podflagowym był niższy od średniego. Badania amerykańskie nad zdrowotnością roślin orkiszu jarego wskazały na występowanie odporności na choroby w tym na rdzę źdźbłową (Puccinia graminis) (McVey, 1990; McVey i Leonard, 1990). Wyróżniającą się odmianą w przeprowadzonych doświadczeniach była Waggershauser Hohenh. Weiβer Kolben (nr 22), charakteryzowała się bowiem najwyższą pro-dukcyjnością kłosa i rośliny, dużą odpornością na mączniaka i średnią na rdzę brunatną. | |