Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	PWN_1202900001048
Tytuł:	OPOWIEŚCI NIE DLA CELNIKÓW
Wydawca:
Źródło:	Morze nr 10
Kanał:	#kanal_prasa_miesiecznik
Typ:	#typ_publ
Autorzy:	ESA,
Data publikacji:	1961
Rząd zwrócił się do angielskich konsulów we Francji z poleceniem zwracania uwagi na przemytników i powiadamiania Coast Guard o ich zamierzeniach. Praca konsulatów nie była łatwa, gdyż zarówno władze francuskie, jak i kupcy odmawiali udzielenia informacji, tłumacząc się "tajemnicą handlową". W pierwszej połowie XIX wieku głównym przedmiotem przemytu był tytoń, który kupiony we Flushint w Holandii za 100 funtów można była sprzedać np. w Hull za 1000 funtów. Wobec takich perspektyw zarobkowych - nawet wysokie kary nie działały odstraszająco. W wielu krasach Europy nie mało ludzi zajmowało się pakowaniem tytoniu; powstały nawet nowe gałęzie rękodzieła, jak np. wyrób koszy z podwójnym dnem, czy nieprzemakalnych worków. Do Stockton-on-Tees wszedł statek przewożący węgiel do Rotterdamu. W ładowniach znajdowało się 5 tys. funtów tytoniu toteż pod kapitanem ugięły sio nogi, gdy na pokład weszło trzech - celników. Podczas gdy jeden z nich rewidował ładownię, dwaj pozostali weszli do salonu "na jednego" i wkrótce urżnęli się do nieprzytomności. Rewidentowi, prawie przemocą, wetknięto zegarek i 5 funtów łapówki, a w ciągu kilku godzin nocnych tytoń wyładowano i przewieziono daleko w głąb lądu.