Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	PELCRA_1204EL0000008
Tytuł:	Zastosowanie hodowli rekombinacyjnej, mutacyjnej oraz androgenezy in vitro w badaniach nad lnem oleistym (Linum usitatissimum L.)
Wydawca:	Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:	Rośliny Oleiste
Kanał:	#kanal_prasa_inne
Typ:	#typ_nd
Autorzy:	Magdalena Walkowiak,
Data publikacji:	2007-01-01
Charakterystyka lnu oleistego Len zwyczajny (Linum usitatissimum L.) jest rośliną jednoroczną, samopylną, należącą do rodziny lnowatych (Linaceaee) pochodzącą ze strefy klimatu umiarkowanego (Woyke i Muśnicki 1999). Easson i Mollay (2000) podają, iż len w warunkach klimatu umiarkowanego uprawiany jest na włókno, natomiast w cieplejszej strefie klimatycznej uprawia się formy oleiste (Aufhamner i in. 2000). Len oleisty występuje w dwóch formach użytkowych, jako len drobnonasienny o masie 1000 nasion powyżej 5,5 g oraz len grubonasienny o masie 1000 nasion od 10 do 15 g. Rośliny dorastają do wysokości 80 cm, posiadają łodygę prostą, obłą, która górą się rozgałęzia. Liście są lancetowate , zaostrzone, na łodydze układają się skrętolegle. Kwiaty jasnoniebieskie lub białe są umieszczone na szczytach pędów. Charakterystyczną cechą lnu jest krótki okres kwitnienia pojedynczego kwiatu, który trwa zwykle tylko kilka godzin w zależności od panujących warunków atmosferycznych. Ilość nasion w torebce zależy od odmiany, gęstości siewu oraz żyzności gleby. Dojrzałe nasiona są gładkie, śliskie, błyszczące, brązowe lub żółte. Zawierają w swoim składzie około 6–12% śluzów, 30–40% oleju, 20–25% białka oraz glikozydy, sterole, enzymy i sole mineralne (żelaza, magnezu, miedzi, cynku). W nasionach lnu znajduje się cenna dla komórek nerwowych organizmu człowieka lecytyna i kwas linolenowy, a także witaminy A i E. Zawarty w nasionach glukozyd linamaryna obniża wartość pastewną i leczniczą nasion lnu (Woyke i Muśnicki 1999). Intensywne prace hodowlane w Europie i w Kanadzie pod koniec XX wieku przyniosły efekt w postaci nowych bardzo plennych odmian o brązowych i żółtych nasionach (Rowland i in. 1990, Grady 1994, Dribnenki i Green 1995, Kenaschuk i Rushid 1998, Grant i in. 1999). W Polsce w roku 2007 w Rejestrze Odmian znaj-dują się cztery odmiany lnu oleistego (Lista odmian roślin rolniczych i warzywnych 2007). Lewandowski (2006) podaje, że krajowe odmiany lnu cechuje produktywność na poziomie powyżej 2 t/ha. Ró