fazach. Pierwsza objawia się ogólnym znużeniem, występującymi nudnościami i wymiotami. W drugiej fazie trwającej dni i tygodnie następuje poprawa samopoczucia. W trzeciej - organizm przejawia szczytową reakcję, a jej przeżycie jest uzależnione od obronności organizmu. Występuje wtedy wyczerpanie, gorączka, biegunka, krwawienie dziąseł, wypadanie włosów. Ten stan może trwać tygodnie. Jeśli chory przeżyje ten okres, w czwartej fazie następuje rekonwalescencja trwająca co najmniej sześć miesięcy.
Ostremu przebiegowi choroby popromiennej towarzyszą zmiany w obrazie krwi, co dowodzi, że szpik kostny, w którym są wytwarzane różne jego składniki, stanowi obszar silnie uczulony na promieniowanie. Wrażliwa jest również błona śluzowa przewodu
pokarmowego
, czego objawem są zaburzenia trawienia już w pierwszej fazie.
Obronność organizmu można wzmocnić stosując transfuzję krwi, a w przypadkach szczególnych przeszczep szpiku kostnego. Stwierdzono, że pewne pierwiastki, które dostały się do organizmu, lokują się w określonych narządach. Na przykład pluton, rad, stront i wapń koncentrują się w kościach, przez co są trudne do wydalenia z organizmu. Promieniotwórczy stront i wapń emitują przy rozpadzie promieniowanie beta, które jest mniej groźne niż promieniowanie alfa emitowane przez pluton i rad. Żmudne badani
|