Jeśli poczujesz dumę, obserwuj siebie dumnego, jeśli - poczucie winy, patrz z boku na tego siebie, który czuje się winny itd. Gdy zaś doświadczysz stanów na wysokich wibracjach, pozostań w nich.
Swoim słowem i czynem ogłaszasz światu i swej podświadomości to, co jest dla ciebie prawdą. Wielu marzy o bogactwie, lecz zachowują się jak
biedacy
- "duszą" każdy grosz, wzbraniają się przed dokonaniem większych, lecz mądrych inwestycji, zarzekają się, że na pewne rzeczy ich nie stać, oburzają się na widok wysokich cen itd. Inni w głębi duszy pragną być szczęśliwi, lecz swoim zachowaniem deklarują "nieszczęśliwość". Aby przejawiać bogactwo, najpierw musisz stać się bogaty na poziomie świadomości, nigdy odwrotnie. Nie myśl w ten sposób: "jak będę miał wysoko dochodową pracę, będę się czuł w pełni wartościowym facetem". Najpierw musisz siebie docenić, a dopiero w rezultacie takiego postępowania znajdziesz dobrą pracę. W pierwszej kolejności zawsze urzeczywistniaj podstawowy cel (satysfakcję, szczęśliwość, dobre mniemanie o sobie). W ten sposób przyciągniesz do swego świata materialnego jego skutki.
Kiedy myślimy, czy mówimy o duchowym rozwoju, tym samym oddalamy od siebie oświecenie. Odrzuć wizję drogi i rozwoju. Znajdź się w samym centrum celu. Nie znaczy to oczywiście, aby odrzucić stan medytacji, ale aby nie była ona drogą. Stosujesz medytację nie po to, by dotrzeć do oświecenia, lecz aby w niej smakować swe oświecenie. Chciałabym, aby to było dobrze zrozumiane. Nie nawołuję do odrzucenia praktyki, ale do zrzucenia z trzeciego oka wizji drogi oraz do przekonania swej podświadomości, by
|