jest niezwykle pogodny i pełen humoru ksiądz Roman. Młody, postawny, z twarzą okoloną gęstym, ciemnym zarostem. Na pierwszy rzut oka ogromnie przypomina sławnego włoskiego tenora. Tylko nie dźwiga nadmiernej tuszy. Gdy mówi lub modli się głośno, jego słowa gładko docierają nawet do mocno zamkniętych uszu. Odczuwa się jakiś rodzaj charyzmy emanującej od tego kapłana. A przy tym jest taki bardzo świecki w kontakcie z uczestnikami pielgrzymki i w wypełnianiu przewidzianego na każdy dzień programu.
Trzeciego dnia grupa przeprowadza się do Fatimy. Do przytulnego i wygodnego hotelu. Tu będą do samego końca pobytu. Kobiety otrzymują pokój
trzyosobowy
. Ładny, dobrze wyposażony, z dużym balkonem i łazienką. Hotelowa kuchnia serwuje smakowite posiłki z "darów morza". Marta szczególnie upodobała sobie zieloną zupę, która nazwała "zupą z wodorostów". O dziwo, jej talerze po posiłku są czyste. Zaczęła normalnie jeść. Nie uszło to uwagi Alicji.
*
|