Debren zostawił przymiar Neleyce, zaczął oglądać nogi już sprawdzonych, te długie na damską stopę. Szło powoli. Stopą długości wczesnowiecznej stopy damskiej dysponowały głównie staruszki, młodziutkie dziewczęta i głodzeni od kołyski nędzarze. Co rusz musiał przerywać, cucić omdlałą z duchoty i kolejkowego wysiłku kandydatkę. Albo kandydata.
Niektóre staruszki wymyślały mu
od ostatnich
, jedna stłukła go kosturem. Jakaś rezolutna panna opuściła mu na nogę sakiewkę z łapówką. W miedziakach, ciężką jak cholera. Innej łapowniczce ukryta pod spódnicą gęś wpiła się w najgorsze z możliwych miejsc i Debren musiał zrobić przerwę, przenieść się do mieszkanka wróżki, ratować rozhisteryzowaną pannę i jeszcze bardziej przerażonego ptaka. Wracając, zderzył się z gońcem.
- Rę... rękawice - wydyszał zdyszany pacholik. - Jeno... karteluszków nie... pogubcie, bo nie... pamiętam, które czyje.
|