Czynnego Oporu, ukonstytuowanej w 1904 r. i pozostającej w dość ścisłych kontaktach z PSR. W okresie Zjazdu wywieszono na zewnątrz dużą tablicę z napisem: "wszystkie pokoje zajęte przez turystów"; tych "turystów" było więcej niż 120 - dokładna liczba nie jest znana. Niezależnie od tego wszystkiego władze dobrze wiedziały o tym, co się działo w "Hotelu Turystycznym" i mogły ingerować; pozostawiono jednak Zjazd w spokoju, ażeby potem jeszcze spokojniej dowiedzieć się wszystkiego z raportu Azefa.
Program partii przyjęty został przez wszystkich uczestników Zjazdu (przy jednym tylko wstrzymującym się głosie). Była w nim m. in. mowa o tym, że PSR uważa się za jeden z oddziałów armii międzynarodowego socjalizmu i prowadzi swoją działalność w duchu ogólnych celów prowadzonej przez tę armię walki - w formach, odpowiadających konkretnym warunkom rzeczywistości rosyjskiej. Charakteryzuje ją patriarchalno-policyjny ustrój i wzmożony nacisk pewnych klas w kierunku całkowitego ujarzmienia proletariatu i chłopstwa. Dla osiągnięcia tego celu zmierzają do zawarcia sojuszu z sobą: wielka burżuazja z monarchią przeciw proletariatowi, a obszarnictwo i kułacy przeciw masom pracującym wsi. Monarchia uciska inne narody i świadomie
roznieca
antagonizm rasowy, narodowy i religijny; w okresach swojej siły carat jest główną oporą ogólnoeuropejskiej reakcji. Główny ciężar walki z caratem wziąć muszą na siebie - proletariat, chłopstwo pracujące i rewolucyjno-socjalistyczna inteligencja. Po odniesieniu zwycięstwa zrealizować można będzie główne cele programu - wywłaszczenie własności kapitalistycznej oraz przekształcenie produkcji i struktury społecznej na zasadach socjalistycznych. Zanim to nastąpi, zadowalać się trzeba będzie częściowymi osiągnięciami (swobody polityczne, dążenie do ustanowienia republiki demokratycznej), a na partii spoczywać będzie obowiązek pilnowania. żeby nigdy nie zapomniano o ostatecznych celach. Jeśli chodzi o problem agrarny, partia opowiada się za socjalizacją ziemi, która nie może być ani towarem, ani prywatną własnością; użytkowanie ziemi odbywać się musi na zasadach równości, a włożona praca własna powinna być czynnikiem decydującym. PSR w pełni podtrzymuje dotychczasowe tradycje i formy życia chłopstwa rosyjskiego, przede wszystkim zaś - poglądy na rolę i znaczenie wspólnot gminnych.
Tymczasowy statut organizacyjny PSR ustalał strukturę partii: Zjazd jako instancja najwyższa, Rada partii, Komitet Centralny, organizacje okręgowe i różne niższe komórki organizacyjne. Zjazd dokonywał wyboru 5 członków Komitetu Centralnego, któremu przyznawano jednak prawo kooptacji (łącznie nie mogło być więcej niż 10 osób). W skład Rady partii wchodzili członkowie KC oraz przedstawiciele wszystkich okręgów i dwóch komitetów miejskich - petersburskiego i moskiewskiego. Postanowienia Rady parti
|