MIĘDZYRZECZ (20300 mk.), m. położ. nad Obrą przy ujściu Paklicy. Badania archeologiczne 1954-60 wykazały ciągłość osadnictwa od okresu rzymskiego. We wczesnym średniowieczu ważny gród. Bolesław Chrobry osiedla tu benedyktynów w celach misyjnych wśród Słowian zach. i pn. W XI-XIV w. ważny punkt w walkach z Niemcami. Prawa miejskie sprzed 1259.
Kazimierz Wielki wznosi tu potężny zamek i
ustanawia
starostwo międzyrzeckie. Później starostami byli m. in. kanclerz J. Zamoyski i hetman S. Żółkiewski. Zygmunt August ustanawia jarmarki pomiędzy Polską, Śląskiem i Brandenburgią 1565. Za ZygmuntaIII wielki ośrodek przemysłu sukienniczego, którego wyroby docierają do Chin. 1660 założ. kolegium jezuickiego. Od 1793 pod panowaniem pruskim, germanizacja. 1945 wyzwolenie. Zamek Kazimierza Wielkiego na wzniesieniu w widłach Paklicy i Obry.
Obecnie zabezpieczony jako trwała ruina. Przy zamku d. rezydencja starostów i oficyna XVIII w. Obecnie muzeum, zbiory: archeologiczne, etnograficzne, militaria i historyczne. D. klasztor jezuicki XVII w. W rynku ratusz z czasów Stefana Batorego 1581, z orłem polskim z gwiazdą napoleońską na wieży (przetrwał okupację) oraz kilka zabytkowych kamieniczek (nr 16, 17, 18 i 19). Kościół poewangelicki klasycystyczny.
|