trudności natury teologicznej czy finansowej, lecz uzyskać pozwolenie udania się do francuskiej podówczas kolonii Gabonu z żoną Niemką i z niemieckim paszportem. Wreszcie na Wielkanoc 1913 roku (a więc zaledwie miesiąc po doktoracie) opuszcza z żoną Gunsbach i z końcem marca wsiada na statek w Bordeaux, by po trzech tygodniach wysiąść w Port-Gentil u ujścia rzeki Ogowe, a stąd pokonać 280 km pod prąd tej rzeki do Lambaréné. Pierwszy pobyt Schweitzera w tej miejscowości potrwa cztery i pół roku.
Lambaréné leży około 40 km na południe od równika, około 280 km od Port-Gentil i około 250 km od Libreville, stolicy Gabonu i portu. Samo Lambaréné, położone na wyspie rzeki Ogowe, jest główną miejscowością regionu środkowej Ogowe. Okolica Lambaréné jest zamieszkana przez resztki dawnych gospodarzy tej ziemi - Orungów, dalej przez stosunkowo niewielki liczebnie szczep Galoów i napływowy lud Fanów. Ludność ta wiele ucierpiała z powodu
trzystuletniego
handlu niewolnikami, chorób europejskiego pochodzenia, alkoholu i walk międzyplemiennych. W chwili przybycia Schweitzera do Lambaréné liczyło ono zaledwie 400 mieszkańców, a przed 1914 rokiem nizinę Ogowe zamieszkiwało około 2000 białych. Byli to plantatorzy, kupcy, urzędnicy, misjonarze, szczególnie zaś handlarze egzotycznym drzewem. Centrum handlu tym drzewem było właśnie w Lambaréné, skąd transportowano je aż do Libreville, a stąd eksportowano za granicę. Klimat Ogowe - z 28-35° C ciepła w cieniu, z nikłymi różnicami dobowymi temperatury, a znaczną wilgotnością -sprzyjał uprawom m.in. kawy, pieprzu, cynamonu i wanilii, był natomiast zabójczy dla Europejczyków. Śmiertelność ich w Libreville wynosiła do 14% rocznie.
Lambaréné było siedzibą dwu misji - katolickiej i protestanckiej, założonej w 1876 roku przez lekarza i misjonarza amerykańskiego, doktora Nassau. Okoliczne tereny Andende nabyła misja paryska, która w roku 1892 przejęła prawa i obowiązki misji amerykańskiej. Tereny misji na wzgórzu Adolina były oddalone około 4 km od wsi Lambarene. Wybór Lambarene na miejsce misji, a zwłaszcza szpitala, był uwarunkowany głównie tym, że rzeka Ogowe i jej dopływy ułatwiały komunikację chorym i ich rodzinom, nawe
|