alu. Ligandy, które zajmują jedno miejsce koordynacyjne nazywają się jednokleszczowymi. Należą do nich m.in. cząsteczki amoniaku, wody, jony : , , . Ligandy zajmujące dwa miejsca koordynacyjne to m.in.: etylenodiamina, kwas aminooctowy, kwas szczawiowy. Tworzą one kompleksy, w których oba atomy donorowe uczestniczą w tworzeniu kompleksów. Kompleksy te mają budowę pierścieniową i noszą nazwę chelatów. Wspomniana powyżej etylenodiamina tworzy z jonami miedzi(II) związek o następującej strukturze:
Najtrwalsze chelaty zawierają pierścienie pięcio- i
sześcioczłonowe
. Jedynie w przypadku, gdy donorami są atomy siarki, mogą powstawać trwałe pierścienie czteroczłonowe.
Przykładem ligandu trójkleszczowego jest kwas winowy. Kwas nitrylotrioctowy należy do ligandów czterokleszczowych. Tworzy on bardzo trwały kompleks z jonami żelaza(III). Podstawiając cztery miejsca koordynacyjne w tym jonie tworzy trzy pierścienie pięcioczłonowe. Ponieważ liczba koordynacyjna żelaza wynosi sześć, zostają przyłączone dwie cząsteczki wody:
|