tąpieniem zagrożenia zdrowia, w innych - osoby protestujące żądają ochrony przed dyskomfortem. Wyniki interwencyjnych kontroli przeprowadzanych przez inspektorów WIOŚ przeważnie potwierdzają zasadność skarg-duża uciążliwość ocenianych obiektów nie ulega wątpliwości. Niestety pokontrolne zalecenie ograniczenia zapachowej uciążliwości trudno formalnie uzasadnić i egzekwować - "decyzja o dopuszczalnej emisji" jest przestrzegana (obowiązku ograniczania emisji odorantów zwykle bowiem nie precyzuje).
Przedstawiony w niniejszej książce przegląd zagadnień mieszczących się pod zbiorczą
nazwą
"odory" na pewno nie usatysfakcjonuje przedstawicieli wszystkich dziedzin nauki, zainteresowanych percepcją wrażeń węchowych, źródłami zapachów o uciążliwych zanieczyszczeń powietrza, metodami dezodoryzacji gazów itp. Jest przede wszystkim próbą podsumowania efektów naukowej i dydaktycznej pracy zespołu od wielu lat zajmującego się problemami dezodoryzacji i odorymetrii na Politechnice Szczecińskiej.
Głównym praktycznym celem badań naukowych prowadzonych przez nasz zespół było opracowanie procedur oznaczeń emisji odorantów i zasięgu uciążliwości zapachu emitowanych gazów (oceny zapachowego oddziaływania na środowisko) oraz skuteczności procesów dezodoryzacji gazów (kontrola sprawności urządzeń). Zamierzeniem perspektywicznym jest sporządzenie wiarygodnego wykazu wskaźników emisji odorantów z najbardziej uciążliwych źródeł zanieczyszczeń powietrza.
|