ać 1 i 4 Armia oraz grupa poleska gen. Wł. Sikorskiego. Miały one utrzymać się na tej linii 7-10 dni i "wygrać czas" dla przygotowania grupy uderzeniowej w rejonie Brześcia - zdolnej do rozbicia i pokonania wojsk Tuchaczewskiego. W celu ułatwienia realizacji tego zadania i odwrócenia uwagi dowództwa radzieckiego od północnego kierunku działań, marszałek J. Piłsudski 25 lipca polecił dowódcy frontu południowego gen. Rydzowi-Śmigłemu rozpocząć bitwę w rejonie Brodów z 1 Armią Konną S. Budionnego.
Koncepcja kontrofensywy z rejonu Brześcia wkrótce stała się
nierealna
, gdyż już 1 sierpnia, wskutek słabej postawy grupy poleskiej, został on ewakuowany.
Powstała w ten sposób nowa sytuacja operacyjna zmuszała Naczelne Dowództwo do cofnięcia całego frontu w głąb kraju oraz zgromadzenia - w innym dogodnym dla dalszych działań miejscu - odpowiednich rezerw, zapewniających na wybranym odcinku frontu przewagę nad przeciwnikiem oraz podjęcia stąd skierowanej przeciwko niemu operacji zaczepnej. Myśl taką przedstawił szefowi Sztabu Generalnego gen. Tadeuszowi Rozwadowskiemu, ówczesny szef oddziału operacyjnego Naczelnego Dowództwa płk Tadeusz Piskor, i
|