Dane tekstu dla wyniku: 1
Identyfikator tekstu: IJPPANp0003100002
Tytuł: Miłość w cieniu czerwonej gwiazdy
Wydawca: Konrad Wągrowski
Źródło: Esensja nr 05
Kanał: #kanal_prasa_miesiecznik
Typ: #typ_lit
Autorzy: Sebastian Chosiński,  
Data publikacji: 2009-07-02
„Czterdziesty pierwszy” Grigorija Czuchraja to absolutna klasyka światowej kinematografii! Jeden z pierwszych filmów Chruszczowowskiej „odwilży”, który radziecka krytyka ochrzciła mianem tragicznej opowieści o miłości białogwardyjskiego Romea do czerwonoarmijnej Julii. Miłości, która wzlatuje ponad polityczne podziały, a następnie ginie, gdy okazuje się, że ideologia jest mimo wszystko silniejsza od serca i rozumu.
Grigorij Naumowicz Czuchraj w ciągu swojej trwającej niespełna cztery dekady kariery reżyserskiej nakręcił jedynie – nie licząc dokumentów – sześć pełnometrażowych filmów fabularnych. Co jednak ważniejsze, każdy z nich okazywał się ważny – jeśli nie dla kinematografii światowej, to na pewno dla radzieckiej i innych krajów tzw. demokracji ludowej. Przyszły twórca „Czterdziestego pierwszego” przyszedł na świat w 1921 roku w ukraińskim Melitopolu. Jako piętnastolatek przeprowadził się z matką i ojczymem do Moskwy, marzył o studiach reżyserskich na Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii (WGIK). Złożył nawet doń dokumenty, tyle że niebawem wybuchła II wojna światowa. III Rzesza i Związek Radziecki zaatakowały II Rzeczpospolitą, co ostatecznie pogrążyło cały świat w ciągnącym się długich sześć lat krwawym konflikcie. I chociaż po pokonaniu Polski Kraj Rad wciąż był sojusznikiem hitlerowskich Niemiec, Stalin planował już dalsze losy Europy i agresję na swoich nazistowskich kompanów. W tym celu potrzebował nowej wykształconej kadry oficerskiej, która wypełniłaby luki powstałe po wymordowaniu dziesiątek tysięcy czerwonoarmistów w trakcie Wielkiej Czystki w drugiej połowie lat 30. XX wieku. Mimo że na arenie międzynarodowej sowiecki dyktator propagował pacyfizm, w kraju prowadził intensywną mobilizację i szkolenia rezerwistów. Ofiarą tej polityki padł również osiemnastoletni Grigorij, który – zamiast na studia reżyserskie – trafił do szkoły młodszych dowódców łączności.
Gdy w czerwcu 1941 roku Hitlerowi udało się jednak zaskoczyć Stalina i przystąpił do realizacji nadzwyczaj śmiałego planu „Barbarossa”, Czuchraj natychmiast znalazł się na froncie i już trzeciego dnia walk został poważnie ranny. Wykaraskał się jednak i walczył dalej, trafiając nawet do oddziału powietrzno-desantowego, który zajmował się przede wszystkim akcjami dywersyjnymi. Zasłużył się w walkach nad Wołgą oraz w obronie Stalingradu. Koniec wojny zastał go nad Dunajem. Wiadomość o przerwaniu d