2(do 20%), AlO 25-45%, SiO, TiO oraz inne tlenki [83].
2 32 2Rezystywność najbardziej rozpowszechnionych żużli zawiera się w przedziale 0,15-2,5 Ohm/cm. Ich skład nie może powodować redukcji składników stopionych i przechodzenia niepożądanych pierwiastków takich jak P, Si, Al do metalu, a temperatura ich topnienia musi być niższa niż przetapianych metali. W urządzeniach elektrożużlowych przetapia się głównie stal, rzadziej żelazostopy i metale
trudnotopliwe
, a m.in. tytan i cyrkon. Celem procesu jest - w ogólnym przypadku - podwyższenie jakości metalu przez wyeliminowanie niepożądanych pierwiastków oraz ujednorodnienie jego składu i polepszenie własności plastycznych, a także ciągliwości. Stal uzyskiwana w tym procesie ma szereg własności nieosiągalnych innymi metodami, w tym także próżniowymi. Z tego względu używa się jej na najbardziej odpowiedzialne elementy, a m.in. na wirniki generatorów, zwłaszcza przeznaczonych do elektrowni atomowych, wały turbin, matryce kuzienne, naczynia grubościenne ze specjalnych stopów. Masa produkowanych wlewków osiąga kilkaset Mg zaś średnica 3 m.
Możliwość uzyskania w procesie elektrożużlowym metalu bardzo wysokiej jakości ma oczywiście związek ze składem żużla, ale głównie wynika z dużej powierzchni styku płynnego metalu z żużlem i ze specyfiki krzepnięcia metalu. Duża powierzchnia styku reagującego z żużlem metalu wynika z tego, że przenika on przez żużel w formie kropel. Gromadzi się on następnie w krystalizatorze i tam krzepnie. Może on być także przetapiany do kadzi skąd razem z żużlem jest przelewany do nieruchomych lub obrotowych
|