Zaparzyłem ją wedle Prosperowego sposobu: szklanka wody, dwie kopiaste łyżeczki "Robusty", krótkie mieszanie i w miedzianym garnuszku na mały ogień. Tuż, tuż przed zagotowaniem zdejmuje się z ognia, sypie cukier, czeka minutę i znów na mały płomień. Najważniejsze, żeby kawa się nie zagotowała, bo wtedy traci smak i aromat. Na koniec mikroskopijna szczypta cynamonu i nieco cukru waniliowego.
Pił łapczywie, parząc wargi. Po kilku łykach
rozluźnił
krawat, odpiął guzik przy kołnierzyku koszuli. Milczał. To było dziwne, przyszło mi na myśl, że może jest chory.
- Masz kłopoty? - spytałem.
|