powstają elementy komórkowe strefy pasmowatej i siatkowatej, stanowią komórki warstwy sudanofobnej.
Rdzeń nadnercza (ryc. 47) jest zbudowany z komórek o kształcie kulistym, wielobocznym lub walcowatym (u świni i owcy), tworzących grupy lub łączących się w pasma, między którymi znajdują się szerokie zatoki żylne (sinusoidy). W ten sposób wszystkie komórki znajdują się w bezpośredniej styczności ze ścianą naczyń krwionośnych. Cytoplazma komórek rdzenia nadnercza w stanie świeżym zawiera ziarnistości, które wykazują powinowactwo do soli chromowych (komórki chromochłonne
adrenalinotwórcze
lub chromafinowe), wybarwiając się na kolor żółty lub brunatny (komórki feochromowe). Ilość ziarnistości chromochłonnych (feochromowych) zależy od stanu funkcjonalnego komórek. Ziarnistości chromochłonne są produktem przedwstępnym hormonu - adrenaliny, wytwarzanej w komórkach rdzenia nadnercza. Jądra komórkowe mają luźno rozmieszczoną chromatynę i układają się bliżej środka pasm komórkowych. Oprócz komórek chromochłonnych spotyka się również (liczne u przeżuwaczy) komórki nerwowe układu współczulnego. Pomiędzy komórkami znajduje się delikatny zrąb łącznotkankowy o utkaniu siatkowatym, zawierający włókna sprężyste.
Badania nadnercza kota, myszy i świnki morskiej przeprowadzone za pomocą mikroskopu elektronowego wykazały, że w części rdzennej można rozróżnić dwa rodzaje komórek: główne i poboczne. Komórki główne mają jasne jądra, w cytoplazmie zaś występują liczne drobne ziarenka feochromowe (barwiące się brunatno), o średnicy około 175 nm. Z obecnością tych ziarenek wiąże się wytwarzanie adrenaliny. Komórki poboczne mają jądra ciemne, a cytoplazma zawiera liczne błony wewnątrzkomórkowe i wodniczki, które
|