Dane tekstu dla wyniku: 1
Identyfikator tekstu: PWN_3202000000094
Tytuł:
Wydawca: Wydawnictwo Naukowe PWN
Źródło: Meteorologia dla geografów
Kanał: #kanal_ksiazka
Typ: #typ_nd
Autorzy: Alojzy Woś,  
Data publikacji: 1996
Sumy promieniowania bezpośredniego padającego na powierzchnię ustawioną prostopadle do kierunku padania promieni słonecznych łatwo można obliczyć mnożąc wielkość jego natężenia na górnej granicy atmosfery i badany przedział czasu wyrażony liczbą minut. Jest to tzw. teoretyczna suma ciepła (ilość promieniowania bezpośredniego), jaką otrzymałaby jednostka powierzchni Ziemi w danym przedziale czasu przy braku atmosfery.
Aby obliczyć dobową sumę promieniowania bezpośredniego przypadającą na powierzchnię poziomą (Ih), należy wyliczyć jego sumy w poszczególnych przedziałach jednogodzinnych . W tym celu określa się wysokość Słońca dla środka jednogodzinnych przedziałów czasu i mnoży przez I0 sinh . Otrzymane sumy Ih dla każdej godziny mnożymy przez 60 min. Sumę Ih otrzymaną dla pierwszego przedziału czasu (krótszego od 1 godziny) mnożymy przez liczbę minut określoną momentem wschodu, a dla ostatniego przedziału czasu przez liczbę minut określoną momentem zachodu Słońca. Tak obliczone sumy godzinne dodajemy do siebie.
Dokonując obliczeń sum promieniowania bezpośredniego, przy uwzględnieniu dla danego miejsca obserwacji stopnia przezroczystości atmosfery przy niebie bezchmurnym, otrzymujemy informację o sumach promieniowania słonecznego możliwego (możliwych sumach ciepła). Można je wyliczyć korzystając z formuły Bougera-Lamberta, uwzględniając średnią wartość współczynnika przezroczystości atmosfery dla danego miejsca. Również oblicza się wysokość Słońca (h) dla środka przedziałów jednogodzinnych i dla tych w