Nierzadko można tu spotkać policjanta, chłopa jak dąb (po Szwabach i Normanach są tutaj tacy rośli blondyni), który przy zegarku ma ogromny koralowy ząb, jak wiadomo, bardzo skuteczny "od uroku".
W tej drobnowłasnościowej gospodarce można nierzadko spotkać bardzo postępowe gospodarstwa: młodzi ludzie uprawiają znakomicie pola, znają się na sztucznych nawozach, potrafią operować maszynami rolniczymi, bardzo dobrze orientują się w polityce. A jednocześnie rozprawiają o tajemniczym potworku czy domowniku "laurze", który plącze grzywy koni i ludzi przyprawia o kołtun. Widocznie "
plica
" jest nie tylko "polonica".
Tu się wierzenia apulijskie krzyżują i identyfikują z wierzeniami litewskimi. Nie wiadomo, czy królowa Bona jako księżna Bari była już przeniknięta tutejszymi wierzeniami i zabobonami, gdy jechała na Litwę. I czy siedząc tygodniami, miesiącami na Litwie, czasami w zapadłych zamkach puszczańskich na granicach z księstwem moskiewskim i z państwami przybrzeżnymi Bałtyku, zabobonów tych pozbywała się, czy też umacniała się w starych wierzeniach wyniesionych jeszcze z ziemi "trulli", w wiarach pomoc
|