Zgodnie z tymi pojęciami nie przywiązywano najmniejszej wagi do dziewictwa kobiet niezamężnych. Jeżeli Lot chce wydać swe córki na pastwę sodomskiego motłochu, byleby ocalić gości swego domu, to postępuje on w duchu tej głęboko zakorzenionej tradycji. Córki nie były jeszcze zamężnymi kobietami i rodzicielkami rodu, toteż szkoda nie byłaby zbyt wielka.
Nie znaczy to bynajmniej, że postępek Lota spotkał się z aprobatą Hebrajczyków. Przecież synowie Jakuba
Symeon
i Lewi krwawo pomścili siostrę, która została porwana przez księcia Szechem. Epizod z Lotem jest na pewno typową przypowieścią przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Lud zapewne chciał za pomocą przesadnej metafory uwydatnić, jak ponad wszystko drogie było mu prawo gościnności. Ponadto nie można obronić się przed wrażeniem, że mamy w Biblii do czynienia z uszczypliwą plotką rozpowszechnioną przez lud, ponieważ Lot był protoplastą Moabitów i Ammonitów, a więc ludów, do których Hebrajczycy odnosili się wrogo i pogardliwie.
Obyczaje dotyczące społecznej pozycji kobiet zostały prawnie ujęte w kodeksie Hammurabiego. W logicznym wyniku jego postanowień nawet cudzołóstwo było dopuszczalne, jeżeli z tych czy owych powodów zezwalał na nie małżonek, między innymi w obawie utraty życia. Abraham dwukrotnie oddaje Sarę do haremu obcych królów pod pozorem, że jest jego siostrą. Nie świadczy to bynajmniej - co dawniej sądzono z zażenowaniem - o spaczonych pojęciach moralnych Hebrajczyków. Jak w najdawniejszych epokach zapatry
|