"W naszej epoce, gdzie się wie tyle rzeczy - pisze Buffet jako wstęp do swej wystawy - gdzie jest tyle geniuszów, a inteligencja nikogo nie pominęła, muszę przyznać, że nie wiem nic, że geniusz nigdy mnie nie nawiedził, bo jestem zmuszony tak bardzo pracować, i że inteligencja też się ze mną nie spotkała, bo od czasu, jak maluję, jeszcze nie zrozumiałem rzeczy, które są jasne dla większości, a przede wszystkim nie umiem mówić ani o swoim, ani o cudzym malarstwie".
Ten
zwięzły
, z lekka ironiczny tekst jakże odświeża nas po wstępach i komentarzach, do których przywykliśmy!
Gdy niedawno pewien malarz atakował Malraux, ten ostatni zaśmiał się i odpowiedział: "Proszę pana, kiedy mnie malarze atakują, to im zawsze mówię: "Cóż mnie atakujecie, któż z was zrobił bogów, jeżeli nie ja?"". I Malraux ma rację. Jeżeli szeroka publiczność jest bardzo daleka od traktowania zbyt poważnie malarzy, to przecież najlichszy malarz po przeczytaniu Głosów milczenia czuje się nagle kapłanem, kapłanem dziwnego kultu, o którym Malraux tak pisze, jakby insynuował, że to właśnie jest reli
|