Dane tekstu dla wyniku: 1
Identyfikator tekstu: IJPPAN_k11127
Tytuł:
Wydawca: Wydawnictwo Naukowe Scholar
Źródło: niecierpliwość świata uwagi o polityce międzynarodowej czasu globalizacji
Kanał: #kanal_ksiazka
Typ: #typ_nd
Autorzy: Piotr A. Świtalski,  
Data publikacji: 2008
ia międzynarodowego. Źródłem zamieszania byli przede wszystkim "drobniejsi" aktorzy sceny międzynarodowej; ci główni wykazali niespotykaną w przeszłości zgodność i wolę współdziałania w przywracaniu stabilności (Rada Bezpieczeństwa ONZ po raz pierwszy w historii uwolniła się wtedy od zmory weta). Wyzwanie polegało na tym - kiedy i jakim kosztem główni aktorzy sceny międzynarodowej będą w stanie zbudować nowe mechanizmy i instytucje, które przywrócą kontrolowalność zachowań "trudnych" partnerów.
Wydarzenia z 11 września 2001 roku uświadomiły, że problem jest poważniejszy niż myślano. Pojawiła się destrukcyjna siła nowego typu, siła pozbawiona terytorialnego przypisania, politycznego i ideologicznego wyrazu - terroryzm międzynarodowy. Jej celem była dezorganizacja ładu sama w sobie. Pogłębiło się wrażenie chaosu i nieprzewidywalności. Na czoło zagrożeń bezpieczeństwa wysunął się terroryzm. Obok pojawiło się zagrożenie proliferacji broni masowego rażenia , zwłaszcza nuklearnej. Listę dopełniały upadłe państwa, przestępczość zorganizowana, handel narkotykami, ludźmi. Ponadto poważne zagrożenia bezpieczeństwa zbiegły się w czasie z zaostrzeniem wyzwań społecznych - degradacją środowiska naturalnego, migracjami, chorobami pandemicznymi, ubóstwem, alienacją społeczną, dyskryminacją, nietolerancją. Wszystkie te wyzwania, zwłaszcza tzw. nowego typu - asymetryczne, wystawiły na poważną próbę zdolność adaptacyjną istniejących struktur i mechanizmów współpracy międzynarodowej, podważyły aktualność istniejących paradygmatów bezpieczeństwa i współpracy.
Próby podołania tym wyzwaniom często rodziły frustrację. W wymiarze bezpieczeństwa symbolicznym poligonem zdolności stabilizacyjnych systemu zarządzania wyzwaniami stał się Irak. Sytuacja w Iraku po obaleniu Saddama Hussejna pokazała granice możliwości jedynego supermocarstwa światowego. Dla wielu utrzymująca się niestabilność w Iraku jest źródłem pesymistycznej konkluzji o deficycie zdolności kontrolowania rozwoju sytuacji kryzysowych ze strony społeczności międzynarodowej.