1.7. Nowa ekonomia klasyczna (podejście niekeynesowskie)
Powrót do koncepcji
neoliberalnych
(neokonserwatywnych) nastąpił w dość ostrej formie w latach siedemdziesiątych XX w. Trudności, z jakimi borykały się państwa kapitalistyczne w sferze gospodarczej i społecznej po szokach naftowych, przyspieszyły rewizję obowiązującej ówcześnie doktryny.
Do nurtu neoklasycznego zalicza się przede wszystkim: ekonomię strony podażowej, nową ekonomię klasyczną, monetaryzm, szkołę austriacką. Koncepcje neoliberalne (neokonserwatywne) charakteryzuje antyetatyzm, a więc apologia skuteczności funkcjonowania "niewidzialnej ręki rynku", a tym samym niechęć do włączania państwa w przebieg procesów gospodarczych. Wprawdzie wszystkie te koncepcje łączy przekonanie, że rynek stanowi najlepszy sposób kształtowania stosunków między podmiotami gospodarczymi, a
|