Jednak jeżeli nawet się z tym zgodzimy, nie będziemy akceptowali w pełni koncepcji socjologizmu, głoszącego, że społeczny wymiar istnienia człowieka jest wymiarem podstawowym. Socjologowie są więc skłonni mówić raczej o socjologicznej wizji lub teorii człowieka niż o społecznym wymiarze jego istnienia.
Ten społeczny wymiar istnienia ma kilka aspektów, w zależności od uczestnictwa w różnych typach grup i społeczności. Podkreśla się aspekt polityczny działalności człowieka - o czym mówiliśmy już wyżej - przypisując polityce ważną rolę w funkcjonowaniu społeczeństwa. Jest rzeczą oczywistą, że grupy polityczne, takie jak partie walczące o władzę czy też sprawujące władzę mają bardzo szerokie możliwości wywierania wpływu na życie obywateli, że klasy społeczne grają rolę polityczną obok innych ról, że narody stają się często politycznymi grupami nacjonalistycznymi, jak to odnotują historycy dwudziestego wieku. Jest faktem
uniwersalnym
, że w każdej grupie występuje jakaś postać władzy lub autorytetu, jakaś postać kierowania i kontroli, jakaś postać prawodawstwa i jakaś postać wymiaru sprawiedliwości. Lecz te elementy polityki występują obok innych, także powszechnie składających się na rzeczywistość społeczną, np. pewnych elementów kultury, religii czy moralności. Uznając ważność tego aspektu życia społecznego nie sądzę, aby instytucje i zachowania publiczne były składnikiem specyficznym kondycji człowieka, określającym naturę człowieczeństwa.
Natomiast człowiek jest z konieczności istotą gospodarującą. W każdym społeczeństwie możemy spotkać wielu ludzi nie interesujących się polityką i nie angażujących się w politykę, natomiast gospodarować musi każdy człowiek, gdyż jest to koniecznością utrzymania się przy życiu. Gospodarowanie bowiem polega na zdobywaniu środków zaspokojenia potrzeb, na ich gromadzeniu, oszczędzaniu, na konsumpcji ale przedtem na produkcji. Produkcja, uzyskiwanie zysku czy dochodu, dystrybucja dobór wyprodukowanyc
|