akże urągających estetyce, Kościół zalecał (uchwała krakowskiego synodu biskupów z 1621), aby obrazy kupowano jedynie w miejscu kultu cudownego wizerunku tak, aby miały one wszystkie niezbędne atrybuty tego wizerunku. Dotyczyło to zwłaszcza cudami słynącej Matki Boskiej Częstochowskiej. Obrazy pochodzące z miejsca kultu nabywano najchętniej. Dlatego wraz z nasileniem się ruchu pielgrzymkowego następował rozwój warsztatów produkujących obrazy. One też pracowały na rzecz domokrążnych pośredników.
Kupowano zgodnie ze swymi upodobaniami i - przede wszystkim - możliwościami
nabywczymi
. Biedniejsi pielgrzymi ze wsi, a ci stanowili większość, wybierali obrazy na papierze, wykonane pospiesznie, za pomocą patronów, zdobione jaskrawym, kwiecistym ornamentem. Te malowidła uważa się za specyficznie ludowe, ponieważ odpowiadały gustom nabywców, choć trzeba zaznaczyć, że gust ten także kształtowały.
Obrazy malowane na płótnie wykonywano "taśmowo". Na wielometrowym pasie płótna, położonym na stołach, rysowano kolejno, jeden po drugim, kontur twarzy, posługując się przykładanym szablonem lub
|