15 VIII 1918. Czwartek
Przepiękny schyłkowo-letni dzień. Przed kościołami stosy ziela do święcenia. Odbyłam z Wackami śliczny spacer do parku Skaryszewskiego. Pierwszy raz tam byłam. Jest tam prześlicznie, prześlicznie. Dużo nieba, przestrzeni, przeogromna rozmaitość najozdobniej zgrupowanych krzewów. Łąki. Śliczne mosty i ławki. Widok na łachę
wiślaną
, a przed parkiem - na Warszawę był przebajeczny. Miasto z tą szafirową barwą powietrza, woda żółta i szafirowa na przemian - tak mi się zaraz chce malować. Potem u Wacków na obiedzie, potem, u Babci i w domu. Przepisuję wiersze, oprawiam obrazki, kupiłam dziś cudne begonie o bardzo wielkich kwiatach.
17 VIII 1918. Sobota
|