| Dane tekstu dla wyniku: | 1 |
| Identyfikator tekstu: | IJPPAN_p00092281 |
| Tytuł: | Flety mazowieckich pasterzy i występy teatrów wiejskich |
| Wydawca: | Wydawnicza Spółdzielnia Pracy "STOPKA" |
| Źródło: | Tygodnik Siedlecki |
| Kanał: | #kanal_prasa_tygodnik |
| Typ: | #typ_publ |
| Autorzy: | |
| Data publikacji: | 2008-12-16 |
|
Ligawki to długie na dwa lub trzy łokcie trąby, łukowato zgięte, wystrugane toporkiem z drzewa świerkowego lub olchowego. Słuchane w pomieszczeniach lub z bliska, rażą uszy, słyszane zaś z dalszej zaś odległości wydają pełne, gładkie, ale jak na adwent przystało posępne tony.
Na ziemiach polskich „odtrąbywano” ligawkami Adwent już XI w. Ligawki – czyli aerofoniczne , ludowe instrumenty dęte obecnie spotykany głównie na Mazowszu. Ich odpowiednikami są bazuny na Kaszubach i trombity na Podhalu. "Ligawki duże oprócz dawania sygnałów pasterskich na bydło, ostrzegania przed dzikimi zwierzętami na całym Podlasiu służyły także do otrąbywania Adwentu, były jakby symbolem trąby Archanioła, mającego zwiastować światu przyjście Zbawiciela - pisze Kolberg. Przez cały Adwent około godziny ósmej z wieczora wygrywają swe melodie parobcy na ligawkach, wyrobionych z wierzbowego lub lipowego drzewa, rozłupanego, a następnie wyżłobionego wewnątrz, wreszcie złożonego znów i oklejonego smołą. (...) Chcą | |