Nie dość na tym. Obecnie stosuje się maskowanie ofensywne, często nawet drapieżnie ofensywne, opierające się na manipulacji, na umiejętnym podsuwaniu środkom rozpoznawczym przeciwnika obiektów z gruntu fałszywych. Zmierza ono do stworzenia takiego obrazu przebiegu działań bojowych, aby przeciwnik nie był w stanie obiektywnie ich ocenić i wyciągnąć wniosków (rys. 7).
W czasie pamiętnej bijatyki o Kuwejt w 1991 r. Amerykanie w pełni zaufali informacjom uzyskiwanym z obserwacji satelitarnych. Na szczegółowych mapach terytorium Kuwejtu i Iraku skrupulatnie umiejscowiono nie tylko zgrupowanie, ale nawet pojedyncze czołgi, transportery opancerzone, samoloty, pozycje rakiet Scud, a nawet radiolokacyjne stacje wykrywania i naprowadzania. Dowództwo sprzymierzonych jeszcze nie wiedziało wtedy, w znacznej mierze są to obiekty fałszywe, pozorne. Dopiero lotnicze, kontrolne misje rozpoznawcze
uzmysłowiły
doskonałe wprost maskowanie sprzętu bojowego przez przebiegłych Irakijczyków.
Jeszcze trzy lata przed terminem wybuchu konfliktu przewidujący Saddam Husain zamówił w Europie i sprowadził do kraju aż kilka tysięcy naturalnej wielkości gumowych i kauczukowych makiet różnego rodzaju sprzętu bojowego, które skutecznie pozorowały ugrupowania bojowe wojsk, wprowadzając sprzymierzonych w błąd, rozpraszając ich wysiłek rozpoznawczy i ogniowy. Pomalowane specjalną farbą metalizującą, odbijały sondujące sygnały środków rozpoznawczych. Mało tego. We wnętrzu makiet zainstalowano nie
|