Jako styl odznaczała się upodobaniem w wielkich, nagich, pustych płaszczyznach, które skontrastowane z przestrzeniami wypełnionymi ornamentyką lub kompozycją figuralną grały tak jak pauza w dziele muzycznym, działając jak potężny środek ekspresji. Podstawowym elementem rysunku była linia, długa, płynna, kapryśna, falista, esowata, o rytmie niespokojnym, zdająca się być w ustawicznym ruchu. Ograniczała ona wyrazistym konturem plamy barwne, jednolite, kładzione płasko, tapetowo, dekoracyjnie.
Sztuka secesji odmieniła zupełnie dawną kolorystykę, odrzucając gęste czernie i brązy malarstwa akademickiego. Barwą podstawową stała się biel, pozostałe kolory nabrały pastelowej delikatności; czerwień przeszła w malinową różowość, zieleń w rezedowość albo odcień jabłkowy, kolor niebieski w błękit. Wszelkie ostrości kolorystyczne zostały ściszone, stonowane, wszystko więc było srebrnoszare, bladozielone, bladobłękitne, bladofioletowe, koloru malwy, delikatnie różowe. Barwy te zdawały się opalizować, tęczować, przechodzić jedne w drugie. W strojach kobiecych modne były zieleń, lila, jasna czerwień, kolor zwiędłego liścia. W kompozycjach plastycznych nowa sztuka odchylała się zdecydowanie od klasycznych proporcji. Rozmiłowana była w asymetrii, która w przeciwieństwie do statycznej równowagi zdawała się wyrażać niespokojną zmienność, a zatem życie. Lubowała się w rzutach
wertykalnych
, pionowych, w sylwetach smukłych i strzelistych. Uwielbiała wszystko, co fascynowało zmienną grą niespodzianek: obłoki wędrujące po niebie, bo są w każdym momencie inne; strzelające w górę i drgające języki ognia, fontanny, wodospady, strugi wijące się wśród łąk zielonych.
Oczarowana była nieskończonym i niewyczerpanym bogactwem świata organicznego, w którym odkryła najbardziej wyszukane i nie spotykane gdzie indziej formy i kształty piękna. W żadnym innym stylu flora i fauna nie były tak bogato reprezentowane. Z form roślinnych wybierano te przede wszystkim, które odpowiadały generalnym założeniom nowego stylu: rośliny o wysokich, wydłużonych łodygach, pnące się i giętkie – lilie, irysy, naparstnice, dziewanny lub skręcające się i wijące – bluszcze, powoje, dzik
|