Dane tekstu dla wyniku: 1
Identyfikator tekstu: PELCRA_1204EL0000001
Tytuł: Polska wioska nad Bosforem
Wydawca: "Ziemia Przemyska" Spółka z o.o.
Źródło: Życie Podkarpackie
Kanał: #kanal_prasa_tygodnik
Typ: #typ_publ
Autorzy: (lew),  
Data publikacji: 2007-05-12
mieszkańców Adampola Antoniego i Edwarda Dochodów i Lesława Ryżego, a dokumenty archiwalne udostępniła Fundacja Książąt Czartoryskich przy Muzeum Narodowym w Krakowie. Barwne fotografie współczesne są autorstwa Urszuli Olbromskiej i Nalan Sarkady. Wystawa przypomina, że wśród pierwszych mieszkańców Adampola (dziś nazwa miejscowości brzmi Polonezkoy) byli także ci, którzy wywodzili się z Małopolski Wschodniej. Najstarsze fotografie pochodzą z XIX wieku, zaś najnowsze to te zupełnie współczesne.
Adampol powstał dzięki inicjatywie stojącego na czele ugrupowania Hotel Lambert księcia Adama Czartoryskiego, który wysłał do Stambułu swojego pracownika Michała Czaykowskiego w celu utworzenia polskiego ośrodka działalności politycznej (Agencji Wschodniej). Pierwsza lista mieszkańców osady składała się z dwunastu nazwisk byłych żołnierzy carskich, zbiegów z armii carskiej oraz emigrantów, którzy wyjechali po powstaniu listopadowym. Potem, po Powstaniu Węgierskim i wojnie krymskiej, we wsi pojawiło się więcej osób, które dały początek adampolskim rodzinom żyjącym tam do dziś. Od 1923 roku osada nazywa się Polonezkoy. Przez lata mieszkańcy Adampola zachowywali język i kulturę. Dziś jest to wioska wypoczynkowa, z której atrakcji korzystają mieszkańcy Stambułu. Polski charakter widać w pozostałościach starych domostw, kościele, cmentarzu oraz w nazwiskach mieszkańców: Novicki, Dohoda, Ohotcki (obecny wójt to Daniel Ochocki, który objął patronat nad wystawą), Rizi (Ryży to nazwisko znanej rodziny adampolskiej). Patronat nad wystawą w MNZOP objęli także ambasador Turcji w Polsce K. Ecvet Tezcan oraz marszałek województwa podkarpackiego Zygmunt Cholewiński i prezydent Przemyśla Robert Choma. Ekspozycji towarzyszyło wydanie publikacji zawierającej zdjęcia, reprodukcje dokumentów oraz tekst autorstwa Nalan Sarkady.