Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	PELCRA_1204EL0000008
Tytuł:	Syntetyczne regulatory wzrostu Mival i Moddus 250 ME w uprawie ziemniaka Część II. Wpływ regulatorów wzrostu na strukturę plonu bulw
Wydawca:	Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:	Rośliny Oleiste
Kanał:	#kanal_prasa_inne
Typ:	#typ_nd
Autorzy:	BARBARA SAWICKA,
Data publikacji:	2001-10-01
bulwy, chociaż obserwowano również dodatnią tendencję po zastosowaniu preparatu Moddus 250 ME. W dostępnym piśmiennictwie nie omawia się wpływu regulatorów wzrostu na tę cechę. O masie bulwy decyduje wiele czynników zarówno w sposób bezpośredni, jak i pośredni. Kołodziejczyk (2000) oraz Zarzyńska (1997) twierdzą zgodnie, że największy wpływ na wartość tej cechy wywiera obsada roślin na jednostce powierzchni, liczba bulw z rośliny, odmiana oraz przebieg pogody, w tym głównie opady atmosferyczne. Badane odmiany różnią się istotnie pod względem udziału frakcji bulw, liczby i masy bulw, średniej masy bulw w plonie. Zależność tych cech ziemniaka od właściwości odmianowych potwierdzają również Sawicka (1994, 1999, 2000 a, 2000 b), Zarzyńska (1997), Sawicka i Kościelecka (1999) oraz Rudzińska-Mękal (2000). Silva i Andrew (1987) akcentują możliwość wystąpienia różnic w plonie tej samej odmiany aż do czternastokrotnych . Autorzy ci doszukują się przyczyn tak dużej zmienności plonu w dużej zmienności roślin w redlinie oraz między redlinami. Zastosowane regulatory wzrostu wywołały zróżnicowane reakcje badanych odmian w zakresie liczby bulw z rośliny. Mogły one wynikać z natury tych związków, jako inhibitorów lub stymulatorów procesu fotosyntezy, tuberyzacji jak i reakcji obronnych roślin na czynniki patogeniczne. Największy efekt preparatu Mival, wyrażony liczbą bulw, uzyskano w przypadku odmiany Irga i Elba, natomiast pod działaniem preparatu Moddus 250 ME istotnie więcej bulw wydała odmiana Perkoz. Jak wynika z badań Menzla (1980