i "Hochbrau". Na szybie sklepu wyklejono napis: "Vodka-Bier-Zigaretten", pod spodem biegł gruby zielony pas, jakby przeznaczony na reklamę innych towarów, ale na razie niewykończony. Zaraz za wsią droga wpadła w mroczny kanion pomiędzy wysokimi, zbyt gęsto kiedyś posadzonymi sosnami. Tablica rozdzielcza rozjarzyła się miękko, smugi reflektorów wystrzeliły przed samochód i omiatały jezdnię kilkadziesiąt metrów przed maską, niczym usłużni przewodnicy, wyprodukowani w szczytnieńskiej filii OSRAM.
Droga była niezbyt szeroka, na dwa samochody, ale - właśnie dlatego zawsze tędy jeździł - stanowiła dziwaczny kompromis pomiędzy brakiem pieniędzy w gminie a potrzebą usprawnienia ruchu. Od Lipska do Końskich była to szosa
jednokierunkowa
, dziwaczny kręty produkt fantazji drogowców, wymagający od kierowcy odwagi i doświadczenia. Za to była prawie pusta i bardzo rzadko kontrolowana przez policjantów świadomych, że na ogół korzystają z niej tylko Niemcy, wracający do domu z zapasami na zimę jak skrzętne wiewiórki.
Michał włączył na wszelki wypadek wykrywacz radaru, zawiesił kciuk nad panelem radia, ale rozmyślił się. Chwilę zastanawiał się nad kasetą z jakąś powieścią sensacyjną, ale też zrezygnował. Nagle cała wyprawa do Starego Kraju wydała mu się niepotrzebna, budząca tylko niesmak.
|