Na podkreślenie zasługuje wspomniane już powiązanie biosyntezy poliamin z biosyntezą etylenu, wynikające z posiadania wspólnego prekursora – SAM. Konsekwencje fizjologiczne ewentualnej konkurencji tych dwóch grup związków o prekursor są omówione w rozdz. 2.8.3. Biosyntezę amin aromatycznych omawia Kączkowski [49].
Katabolizm: powstałe w roślinie poliaminy mogą być rozkładane przy udziale odpowiednich oksydaz (ryc. 2.8.4). Putrescyna jest utleniana przez oksydazę diaminową do aminoaldehydu, który w wyniku cyklizacji daje pirolinę. Analogiczna reakcja katalizowana przez oksydazę poliaminową przekształca spermidynę w diaminopropan i pirolinę, a sperminę w diaminopropan i aminopropylopirolinę [80]. Niektóre produkty degradacji poliamin zachowują właściwości regulacyjne, jak np. diaminopropan, aktywny jako substancja zapobiegająca starzeniu się u Gramineae [80]. Diaminopropan może także ulegać przekształceniu do e-alaniny, co wykazano w siewkach kukurydzy i ogórka. Inny produkt degradacji poliamin, pirolina, może być dalej metabolizowana do
bursztynianu
[80]. Warto także podkreślić, że putrescyna i kadaweryna stanowią w niektórych roślinach substancje wyjściowe do wytwarzania alkaloidów, takich jak nikotyna czy anabazyna [49, 80].
Formy związane: na uwagę zasługują związane formy poliamin, np. putrescyny, spermidyny, sperminy, a także aromatycznych amin z różnymi kwasami hydroksycynamonowymi (hydroksyfenylopropenowymi), takimi jak kwas p-kumarowy, kawowy, ferulowy (ryc.
|