wiłby się wcale, gdyby nagle wychynęli biczownicy, kaleczący w religijnym upojeniu plecy i ramiona bykowcami. Byłoby to całkowicie w nastroju owych świątobliwych obrządków. Młodzież w czarnych szatach i białych komeżkach wędrowała do kościoła Mariackiego, gdzie miała się odbyć msza specjalnie za tych, którzy pragnęli się wyrzec kociej lub biesowatej egzystencji. Takich nawróconych na poły, przechodzących już częściową transformację, to jest powrót do człowieczej postaci, detektyw widział sporo.
Pod pomnikiem Mickiewicza zauważyli szczególne zgromadzenie. Na stopniach postumentu demonstrowała nieliczna grupa litewska, której nie dopuszczono tej nocy przed arcychrześcijańskie oblicze. Litwini wznosili groźne okrzyki i wymachiwali transparentami z napisem: "Papieżu! Przywróć nam Dziady!" Chodziło, jak wyjaśniła dziewczyna, o pradawny pogański obrzęd wywoływania duchów,
potępiony
przez głowę katolickiego kościoła i ścigany przez Święte Oficjum.
Selene sprowadziła go w dół po schodkach do Piwnicy pod Baranami, gdzie krakowska bohema, sklonowani w większości artyści i inteligenci, odprawiała swoje dekadenckie, nieraz bluźniercze misteria, racząc się obficie absyntem i zwyczajną siwuchą. Tajna straż przymykała oczy na artystowskie ekscesy i tak bowiem nikt owych dziwactw nie traktował poważnie. Czarodziejka zwróciła uwagę cudzoziemca na malowniczą postać Stacha Przybyszewskiego, genialnego pijaka i erotomana, który przywlókł do tego podz
|