Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	IJPPAN_p00025a01496a
Tytuł:	KOLOROWE MORZA
Wydawca:	Prószyński Media Sp. z o.o.
Źródło:	Wiedza i Życie nr 7/2001
Kanał:	#kanal_prasa_tygodnik
Typ:	#typ_publ
Autorzy:	HENRYK DROZDOWSKI,
Data publikacji:	2001
Ryc. 1. Odbicie i załamanie światła na granicy powietrza i wody. Kat padania () jest równy katowi odbicia (1) i oba leżą w jednej płaszczyźnie Aby lepiej zrozumieć opisywane zjawisko, warto przypomnieć sobie, jak zachowuje się światło przechodzące z powietrza do wody. Jeśli promień światła pada na jej powierzchnię pod jakimś kątem, to dalszy jego bieg w wodzie nie zachodzi już po tej samej prostej. Światło na granicy ośrodków (powietrza i wody) zmienia kierunek - mówimy, że ulega załamaniu i to - w zależności od jego barwy niejednakowo. Najmniej odchyla się światło czerwone, trochę więcej pomarańczowe, a dalej w kolejności: żółte, zielone, niebieskie i najbardziej - fioletowe. Z doświadczenia Newtona z pryzmatem wiemy, że promień białego światła ulega rozszczepieniu, dając widmo składające się z najróżniejszych barw, zmieszanych w ściśle określonej proporcji. Co jednak się dzieje, jeśli promień białego światła pada pionowo na powierzchnię morza? Niewielka część światła zostanie odbita z powrotem, natomiast większość przeniknie w głąb wody. Ponieważ woda w niejednakowym stopniu przepuszcza promienie różnych barw będące składowymi światła białego, światło barwy czerwonej i żółtej zostanie dość silnie pochłonięte nawet przez cienkie warstwy wody, ale już niebieskie i fioletowe znacznie słabiej. Tak więc światło przenikające coraz głębiej nabiera wyraźn