Archiwum Jasnej Góry korespondencja pomiędzy klasztorem jasnogórskim a władzami wojskowymi Księstwa Warszawskiego jest stosunkowo obfita (AJG1690 s.3, 45,55,63 i 83). Zachowały się oryginalne dokumenty z podpisami ministra wojny i naczelnego wodza ks. Józefa Poniatowskiego (1763-1813), szefów sztabu głównego gen. Stanisława Fiszera (1769-1812) i płk. Józefa Rautenstraucha (1773-1842) oraz kolejnych komendantów twierdzy jasnogórskiej ppłk. Antoniego Górskiego (1775-1835) i ppłk. Karola Möllera.
Następne oblężenie twierdzy Jasna Góra, stanowiące finalny akt jej zmagań z najeźdzcami nastąpiło w 1813 roku, gdy po klęsce wyprawy na Moskwę pułki polskie i francuskie cofały się na zachód. Pod twierdzę podchodzi 25 marca 1813 roku korpus rosyjski gen. Fabiana Ostena-Sackena. Garnizon twierdzy pod dowództwem płk. A. Górskiego, podtrzymywany na duchu przez przeora o. H. Szuffranowicza, broni się w dniach 25 marca - 4 kwietnia 1813 roku, odpierając parokrotnie szturmy. Twierdza kapituluje 4 kwietnia 1813 roku a Rosjanie wkraczają do niej 5 kwietnia 1813 roku. Korpus gen. F. Ostena-Sackena odchodzi z Częstochowy 10 kwietnia 1813 roku, pozostawiając w twierdzy garnizon rosyjski liczący 500 ludzi, dowodzony przez mjr. Czerediewa. Twierdza z garnizonem rosyjskim funkcjonuje do 1815 roku. W powstałym 20 czerwca 1815 roku Królestwie Polskim, położona na jego peryferiach, wysunięta za daleko na zachód i nie związana operacyjnie, ze zbudowanym w okresie Księstwa Warszawskiego w latach 1807-1812 systemem fortyfikacyjnym, ulega kasacji. Kasacja twierdzy przypada na okres przeoratu o. Andrzeja Czechowicza. Należy tu z całym naciskiem podkreślić, że kasacja nie oznaczała zburzenia obwarowań twierdzy, lecz tylko jej
rozbrojenie
i pozbawienie stałego garnizonu oraz komendanta.
Na tle tych ustaleń zaskakuje, podawana niemal we wszystkich publikacjach dotyczących historii Jasnej Góry, informacja o rzekomym memoriale gen. F. Ostena-Sackena (uparcie nazywanego Sakinem lub Sabinem) do cesarza Aleksandra (1778-1825), zawierającym propozycję zburzenia twierdzy jasnogórskiej. W wyniku którego to, za zgodą cesarza, jej obwarowania zostały 1 czerwca - 15 lipca 1813 roku doszczętnie wyburzone i rozebrane, przez spędzonych z okolicy 2000 chłopów. Sensacyjny ten zapis o zburzeniu
|