Dane tekstu dla wyniku:	1
Identyfikator tekstu:	IJPPAN_DzP0500055
Tytuł:	LEKSYKON PIŁKARZY SĄDECKICH (odc. 128)
Wydawca:	Jagiellonia
Źródło:	Dziennik Polski
Kanał:	#kanal_prasa_dziennik
Typ:	#typ_publ
Autorzy:	Daniel Weimer,
Data publikacji:	2005-03-05
Sączu. Pomocnik, łącznik. W latach 30. minionego wieku zaliczany był do czołowych zawodników Sandecji. Wyróżniał się boiskowym sprytem, szybkością i dokładnością przeprowadzanych akcji. Mówiono o nim, że przypomina żywe srebro. Po zakończeniu kariery sportowej, w okresie powojennym zasłynął jako działacz polityczny i społeczny. Przez długie lata pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Był jednym z twórców sławnego na całą Polskę tzw. "eksperymentu sądeckiego". WĘGLOWSKI MARIAN - ur. 12 września 1953 r. w Nowym Sączu, zm. 20 sierpnia 1999 r., również w Nowym Sączu. Ostatni stoper. Wychowanek Startu, w którym po raz pierwszy pojawił się w kwietniu 1968 r. Już jako piętnastolatek zwracał na siebie uwagę świetnymi, jak na młody wiek, warunkami fizycznymi. Był wysoki, dość masywnie zbudowany, a mimo to zadziwiał ogólną sprawnością, zwrotnością, skocznością. Ciężko było z nim wygrać powietrzny pojedynek. Rywale bywali bezsilni również w konfrontacjach jeden na jeden. Grał przy tym bardzo fair, rzadko wchodząc w konflikt z futbolowymi przepisami. Przez szereg sezonów, szczególnie w latach 70., był dla zespołu Startu postacią, bez której trudno sobie było wyobrazić jego defensywę. Gdyby w parze z cechami motorycznymi i wolicjonalnymi szło choć trochę lepsze wyszkolenie techniczne, zrobiłby z pewnością karierę na szerszej arenie. Zadowalał się jednak występami w drużynie spółdzielczego klubu, w którego historii zapisał bardzo chlubną kartę. W barwach swego macierzystego zespołu zaliczył ok. 300 spotkań, w kilkunastu przypadkach wpisując się na listę strzelców goli. Zmarł przedwcześnie na raka. W ostatniej drodze towarzyszyła mu ogromna rzesza kibiców, którzy pamiętali o jego dżentelmeńskiej postawie na piłkarskim boisku. WINIARSKI JERZY - ur. 27 marca 1933 r. Lewy, prawy łącznik, środkowy napastnik. Boiskowy przydomek: Kukuś. Wychowanek Sandecji, jeden z najlepszych jej piłkarzy w okresie powojennym. Jego specjalnością były precyzyjne strzały z woleja, po których bramkarze rywali często wyciągali piłkę z siatki. Był ponadto wyśmienitym technikiem. Choć niepozornej budowy ciała, to jednak potrafił przedrzeć się przez defensywę drużyn przeciwnych, bardzo dobrze dryblując. Miał, co istotne, szczęście do strzelania