| Dane tekstu dla wyniku: | 1 |
| Identyfikator tekstu: | IJPPAN_1204000210005 |
| Tytuł: | Mistrz i Uczeń |
| Wydawca: | Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej w Krakowie |
| Źródło: | Studia Paedagogica I |
| Kanał: | #kanal_prasa_inne |
| Typ: | #typ_nd |
| Autorzy: | Leszek Bednarczuk, |
| Data publikacji: | 2008 |
|
i wiejskich, a także pojedynczych osad (karczem, gajówek itp.). Szczególną uwagę zwrócił na relację nazw w brzmieniu polskim do analogicznych nazw ukraińskich oraz różnego rodzaju adaptacje fonetyczne i kalki słowotwórcze, wykorzystując do tego celu różnego rodzaju spisy, skorowidze, schematyzmy rzymsko- i greckokatolickie oraz mapy w skali 1:100 000 i 1:75 000. Uwzględnił też dane Słownika geograficznego Królestwa Polskiego oraz pracę Istorija mist sił ukrajinśkoji RSR i inne źródła drukowane.
Jak wykazał badacz, w zebranym materiale nazewniczym występują bardzo liczne derywaty od nazw osobowych, topograficznych , a zwłaszcza związane z szatą roślinną i ukształtowaniem terenu. Najczęstsze są nazwy dzierżawcze, mniej liczne rodowe, jeszcze rzadsze kulturowe. W analizie słowotwórczej ujawniła się duża produktywność niektórych formantów przyrostkowych: -ów/-in, -ówka (ukr. -iwka), -owce (ukr. -iwci), -(ow)-izna/-ow-szcz-yzna. Sporo jest formacji złożonych. Według empirycznych ustaleń autora, nazewnictwo miejscowe tych terenów w codziennej praktyce, na użytek lokalny, funkcjonowało w dwóch systemach: polskim i ukraińskim. Z chwilą zapisu nazwy w dokumencie stawała się ona oficjalną, ponadlokalną i w zasadzie nie ulegała już dalszym zmianom. W ten sposób podważył Klisiewicz rozpowszechnioną wśród niektórych uczonych opinię, że toponimia kresów południowo-wschodnich jest u swych podstaw pochodzenia ukraińskiego. Zaproponowane przez habilitanta ujęcie znalazło uznanie recenzentów, w tym najwybitniejszego w Polsce badacza języka ukraińskiego profesora Michała Łesiowa. Również pozostali recenzenci slawiści: profesor Tadeusz Szymański oraz profesor Maria Wojtyła-Świerzowska, ocenili rozprawę pozytywnie, uznając ją za modelowy opis nazewnictwa terenów językowo mieszanych. Potwierdził to przebieg kolokwium przeprowadzonwgo na posiedzeniu Rady Wydziału Humanistycznego Akademii Pedagogicznej w Krakowie 22 marc | |