10
Ile czasu prezydent Algierii poświęca na walkę z opozycją? Ben Bella ciągle toczy boje z opozycją. Zamiast zająć się programem pozytywnym, rozprawia się z przeciwnikami. Jesteśmy w sytuacji typowo algierskiej. Ciągle ktoś
spiskuje
, a rząd sparaliżowany jest stałą groźbą przewrotu. W samym tylko roku 1963 w kwietniu Ben Bella usuwa Khidera (sekretarza generalnego FWN), bo Khider organizował przeciw niemu opozycję; w czerwcu aresztuje Budiafa za spisek przeciw rządowi; w lipcu przywódca Kabylów Ait Ahmed ogłasza, że rozpoczyna otwartą wojnę przeciw rządowi; w sierpniu Ben Bella usuwa Ferhat Abbasa (przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego), bo Abbas jest w opozycji do partii; we wrześniu usuwa Rabaha Bitata za działalność opozycyjną; również we wrześniu usuwa pułkownika el-Hadżi za organizowanie powstania w Kabylii. Październik i listopad to wielkie powstanie kabylskie, a Kabylowie stanowią blisko jedną piątą ludności algierskiej. To są tylko nazwiska w Algierii największe, a ileż spisków pokątnych albo stłumionych w zarodku, iluż opozycjonistów pomniejszych? W Algierii nic nie kończy się na dyskusji. Tu każdy ma swoje zdanie, ale w dodatku każdy czuje jeszcze potrzebę, aby to zdanie forsować na siłę, aby dowodzić swojej racji przez proklamację otwartej wojny z reżimem, a jeśli nie ma szans na wojnę otwartą, to przez montaż jakiegoś spisku. Brak dyscypliny politycznej, zupełny brak zdolności myślenia kategoriami interesów państwa. Na to trzeba całych lat, całych pokoleń.
Przy tym wszystko to dzieje się w sytuacji ideologicznie płynnej, niezdefiniowanej, bo to nie jest kapitalizm, do którego nikt się nie przyzna, to nie jest socjalizm, znany tu pobieżnie, i to już nie jest islam ortodoksyjny - rodzi się jakaś nowa jakość, ale ta jakość nie ma jeszcze ram doktrynalnych i każdy rozumie ją po swojemu. Stąd w umysłowości algierskiej tyle zamętu, tyle sprzeczności, tyle poglądów montowanych z elementów najbardziej fantastycznie sprzecznych. Utrudnia to ogromnie walkę
|